De Swinkelsche
Men's Day :
19 november 2014
Sponsor : Integreat Frans Van Antehove
Verslag :
Marc Van Camp
De Slag om de Swinkelsche
Voorspel en penetratie
Wanneer ons aller president, Frans Van Antenhove I, zijn strijdkreet laat galmen en vol passie de troepen vordert tot een gezamenlijke bestorming van een buitenlandse vesting, dan kan een eenvoudige soldaat niet anders dan de wapens smeden, zijn geschut in onberispelijke staat van paraatheid brengen, de ballen een extra beurt geven, proviand inslaan en de spirit in een opperste vorm van concentratie brengen.
Als bovendien het kruim van de elitesoldaten, zoals o.a. ridders Broecks, De Laet en Verborgt, zich onmiddellijk aandient om vrijwillig en onvervaard slag te gaan leveren, en de regenten Danny Mariëns I en Digby Benn I reeds hun strijdhengst hebben getooid met de mooiste pluimen en ingenieuze aanvalsplannen hebben bedacht, kan een heldhaftige soldaat niet anders dan minstens twee dagen vooraf in volledige afzondering te verdwijnen, ver weg van aanlokkelijkheden zoals bloedmooie, sappige jonge deernen, wulpse kontwiegende danseressen, uitpuilende decolletés , minzaam glimlachende dames op hoge hakken die hun hoog opgebonden zwartlederen jarretels nog wat aanspannen, dames die jongleren met schotels vol kreeften en kaviaar, die met kratten Dom Perignon White Gold Jeroboam en met Bollinger Blanc De Noirs Vieilles Vignes Françaises aanmeren in een zee van wellust en ongegeneerd hun diepste ‘La Grande Bouffe’-fantasieën tentoon spreiden, ver weg van aanlokkelijkheden als een eenvoudig heerlijk stapje in de wereld met de kameraden om vol te lopen met smaakvol gefermenteerde liquide geneugten die aanzetten tot diepzinnige wijsheden, ad rem filosofische bedenkingen, raadgevingen en adviezen van een zeldzaam hoog niveau, discussies en debatten onmiddellijk op te nemen in een bestseller van wereldformaat, tot de pittigste en sappigste verhalen, meest hilarische anekdotes, de gekste gebaren en zotste stoten, de meest intieme zattigheid van een bende kameraden-ondereen…aan al die aanlokkelijkheden en verleidingen moet en kan een soldaat op dat moment weerstaan. Als de president de wacht aanzegt, trekt men zijn broek op, gespt men zich vast, zet de wilde verlangens op ijswater en toornt men met bittere ernst ver voor negen uur ’s avonds het ledikant in, zonder een enkele druppel naar alcohol ruikende vochtigheid tot zich te nemen, zonder nog enige zweem van lichamelijke wellust zelfs maar te durven insinueren. Een soldaat, een echte golfsoldaat, is een man die kan afzien!
Aankomst
De eerste Wijnveldse troepen arriveren vroeg. Vesting De Swinkelsche is nog in ontwaakmode. Het is een nieuwe vesting, nauwelijks anderhalf jaar op het toneel, eigendom van twee broers die de landbouw voor de golfsport hebben ingeruild. Geen familie van dé Swinkels, eigenaars van het Batavia-bier. De weg naar De Swinkelsche is nog in aanleg, een goeie gps was aangeraden. Het ‘kasteel ‘ van de vesting staat nog in de stijgers. De wellness-vertrekken beperken zich tot twee containers. Het administratief centrum is een voetbalcafetaria waar een liefelijke jongedame met souplesse de honneurs waarneemt om de moedige strijders een warm onthaal te bieden. Haar Kempense vormgeving past wonderwel bij het landschap.
Koffie, thee en taart. Het oertypisch galgenmaal voor zij die de Nederlandse arena betreden. Druppelsgewijs stromen de Wijnvelders toe. Met een killersblik monsteren ze de omgeving en omstandigheden. Ervaren rotten zijn reeds om verkenning geweest en geven aanwijzingen. Onberispelijk, concreet, accuraat, zonder melodrama. Singulariteiten worden tot in de details gefileerd. De ridders, de regenten, de soldaten, de president: ze zijn paraat.
De slag
Gespannen spieren, klaar voor ontspanning, geconcentreerde blikken, soepele heupwiegingen, blikken vol hoop en verwachting. De eerste slag kan beginnen, op een brede tee-off, wat verborgen achter een taludje, met zicht op de vlaktes waar de strijd zal worden geleverd (weliswaar met een kwartiertje vertraging vanwege een klein on-pruisisch administratief missertje).
De eerste zwiepen zijn krachtig en veelbelovend. Door de grijze hemel trekken de witte ballen brede, verre parabolen –hier en daar zal ook een roze of een gele bal door het zwerk scheren op zoek naar een gaatje om zich in te verstoppen; in het heetst van de strijd telt niet de kleur van de bal, maar de efficiëntie waarmee hij ‘pok’ zegt op de green. De Wijnvelders zijn krachtige heren van stand. Hoewel ridder Broeckx de titel van verste drive ten hemel mocht hijsen, was het in feite Franciscus ‘Frans’ Kommer die –weliswaar met zijn provisional- nog ruim dertig meter verder in het gras strandde. Frans, een spierbal op speed, had zijn tweede bal –de eerste ligt nog ergens achter een prikkeldraad af te koelen- een lel van een koek gegeven, een ‘patate atomique’ waarbij even gevreesd werd voor het doorbreken van de geluidsmuur. Frans geniet er waarschijnlijk nog van. Zoals hij van alles geniet. Hij vormde dan ook een alles behalve woordloos trio met Johan ‘Jempi’ Kemp en de hier noterende neofiet Marc. Een triootje vol verhalen en avonturen, vol ernst en humor, vol overgave en relativering, vol strijd en berusting. En genietende van het terrein.
Het moet gezegd: vesting ‘De Swinkelsche’ is een beloftevolle baan die nu al heel mooi haar natuurlijke rust etaleerde, omgordt door een licht bedwelmende stilte die deugd doet. Een open arena met veel afwisseling, variatie, verrassingen en uitdagingen. Wie haar wil bemeesteren kan best wat plaatselijke ervaring gebruiken; bij een tweede of een derde beurt zal het genot des te groter zijn.
(ongetwijfeld zijn er nog andere getuigenissen die kunnen aanvullen, mvc)
Het naspel
Na achttien heerlijke holes te hebben ‘pok’-geput, mag een strijder –al dan niet gelauwerd met zegekransen- zich eindelijk concentreren op het culminatiepunt, op de catharsis, de ontlading, het lichamelijk weer in evenwicht komen met de essentie van het leven: de liederlijkheid! Zonder het vooruitzicht op een dis vol Wein, Weiben und Gesang, zonder het perspectief op een frisse pint, ovenhete bitterballen, weelderige getuigenissen vol heldhaftigheid, onvervalste suspense-verhalen, onwaarschijnlijke avonturen, virtuoze toverballen en meesterstunts, zonder dit vooruitzicht zouden golfveldslagen geen ridders, geen regenten, geen strijders, geen echte presidenten opleveren. Het is door de heraldieke combinatie van de ontbering, de strijd en de ontlading dat krijgers groots en onvergetelijk worden, dat ze geschiedenis schrijven. Het zijn de honderdmaal herhaalde en honderdmaal overdreven, in wijn en bulderlach, in bier en fabulatie gedrenkte heroïsche verhalen die de eeuwigheid zullen overleven. Daarom lijdt het geen twijfel dat De Wijnvelders, met hun president boven op het schild gehesen, tot de dappersten der Galliërs behoren.
(mvc)
bewerken.
Men's Day :
19 november 2014
Sponsor : Integreat Frans Van Antehove
Verslag :
Marc Van Camp
De Slag om de Swinkelsche
Voorspel en penetratie
Wanneer ons aller president, Frans Van Antenhove I, zijn strijdkreet laat galmen en vol passie de troepen vordert tot een gezamenlijke bestorming van een buitenlandse vesting, dan kan een eenvoudige soldaat niet anders dan de wapens smeden, zijn geschut in onberispelijke staat van paraatheid brengen, de ballen een extra beurt geven, proviand inslaan en de spirit in een opperste vorm van concentratie brengen.
Als bovendien het kruim van de elitesoldaten, zoals o.a. ridders Broecks, De Laet en Verborgt, zich onmiddellijk aandient om vrijwillig en onvervaard slag te gaan leveren, en de regenten Danny Mariëns I en Digby Benn I reeds hun strijdhengst hebben getooid met de mooiste pluimen en ingenieuze aanvalsplannen hebben bedacht, kan een heldhaftige soldaat niet anders dan minstens twee dagen vooraf in volledige afzondering te verdwijnen, ver weg van aanlokkelijkheden zoals bloedmooie, sappige jonge deernen, wulpse kontwiegende danseressen, uitpuilende decolletés , minzaam glimlachende dames op hoge hakken die hun hoog opgebonden zwartlederen jarretels nog wat aanspannen, dames die jongleren met schotels vol kreeften en kaviaar, die met kratten Dom Perignon White Gold Jeroboam en met Bollinger Blanc De Noirs Vieilles Vignes Françaises aanmeren in een zee van wellust en ongegeneerd hun diepste ‘La Grande Bouffe’-fantasieën tentoon spreiden, ver weg van aanlokkelijkheden als een eenvoudig heerlijk stapje in de wereld met de kameraden om vol te lopen met smaakvol gefermenteerde liquide geneugten die aanzetten tot diepzinnige wijsheden, ad rem filosofische bedenkingen, raadgevingen en adviezen van een zeldzaam hoog niveau, discussies en debatten onmiddellijk op te nemen in een bestseller van wereldformaat, tot de pittigste en sappigste verhalen, meest hilarische anekdotes, de gekste gebaren en zotste stoten, de meest intieme zattigheid van een bende kameraden-ondereen…aan al die aanlokkelijkheden en verleidingen moet en kan een soldaat op dat moment weerstaan. Als de president de wacht aanzegt, trekt men zijn broek op, gespt men zich vast, zet de wilde verlangens op ijswater en toornt men met bittere ernst ver voor negen uur ’s avonds het ledikant in, zonder een enkele druppel naar alcohol ruikende vochtigheid tot zich te nemen, zonder nog enige zweem van lichamelijke wellust zelfs maar te durven insinueren. Een soldaat, een echte golfsoldaat, is een man die kan afzien!
Aankomst
De eerste Wijnveldse troepen arriveren vroeg. Vesting De Swinkelsche is nog in ontwaakmode. Het is een nieuwe vesting, nauwelijks anderhalf jaar op het toneel, eigendom van twee broers die de landbouw voor de golfsport hebben ingeruild. Geen familie van dé Swinkels, eigenaars van het Batavia-bier. De weg naar De Swinkelsche is nog in aanleg, een goeie gps was aangeraden. Het ‘kasteel ‘ van de vesting staat nog in de stijgers. De wellness-vertrekken beperken zich tot twee containers. Het administratief centrum is een voetbalcafetaria waar een liefelijke jongedame met souplesse de honneurs waarneemt om de moedige strijders een warm onthaal te bieden. Haar Kempense vormgeving past wonderwel bij het landschap.
Koffie, thee en taart. Het oertypisch galgenmaal voor zij die de Nederlandse arena betreden. Druppelsgewijs stromen de Wijnvelders toe. Met een killersblik monsteren ze de omgeving en omstandigheden. Ervaren rotten zijn reeds om verkenning geweest en geven aanwijzingen. Onberispelijk, concreet, accuraat, zonder melodrama. Singulariteiten worden tot in de details gefileerd. De ridders, de regenten, de soldaten, de president: ze zijn paraat.
De slag
Gespannen spieren, klaar voor ontspanning, geconcentreerde blikken, soepele heupwiegingen, blikken vol hoop en verwachting. De eerste slag kan beginnen, op een brede tee-off, wat verborgen achter een taludje, met zicht op de vlaktes waar de strijd zal worden geleverd (weliswaar met een kwartiertje vertraging vanwege een klein on-pruisisch administratief missertje).
De eerste zwiepen zijn krachtig en veelbelovend. Door de grijze hemel trekken de witte ballen brede, verre parabolen –hier en daar zal ook een roze of een gele bal door het zwerk scheren op zoek naar een gaatje om zich in te verstoppen; in het heetst van de strijd telt niet de kleur van de bal, maar de efficiëntie waarmee hij ‘pok’ zegt op de green. De Wijnvelders zijn krachtige heren van stand. Hoewel ridder Broeckx de titel van verste drive ten hemel mocht hijsen, was het in feite Franciscus ‘Frans’ Kommer die –weliswaar met zijn provisional- nog ruim dertig meter verder in het gras strandde. Frans, een spierbal op speed, had zijn tweede bal –de eerste ligt nog ergens achter een prikkeldraad af te koelen- een lel van een koek gegeven, een ‘patate atomique’ waarbij even gevreesd werd voor het doorbreken van de geluidsmuur. Frans geniet er waarschijnlijk nog van. Zoals hij van alles geniet. Hij vormde dan ook een alles behalve woordloos trio met Johan ‘Jempi’ Kemp en de hier noterende neofiet Marc. Een triootje vol verhalen en avonturen, vol ernst en humor, vol overgave en relativering, vol strijd en berusting. En genietende van het terrein.
Het moet gezegd: vesting ‘De Swinkelsche’ is een beloftevolle baan die nu al heel mooi haar natuurlijke rust etaleerde, omgordt door een licht bedwelmende stilte die deugd doet. Een open arena met veel afwisseling, variatie, verrassingen en uitdagingen. Wie haar wil bemeesteren kan best wat plaatselijke ervaring gebruiken; bij een tweede of een derde beurt zal het genot des te groter zijn.
(ongetwijfeld zijn er nog andere getuigenissen die kunnen aanvullen, mvc)
Het naspel
Na achttien heerlijke holes te hebben ‘pok’-geput, mag een strijder –al dan niet gelauwerd met zegekransen- zich eindelijk concentreren op het culminatiepunt, op de catharsis, de ontlading, het lichamelijk weer in evenwicht komen met de essentie van het leven: de liederlijkheid! Zonder het vooruitzicht op een dis vol Wein, Weiben und Gesang, zonder het perspectief op een frisse pint, ovenhete bitterballen, weelderige getuigenissen vol heldhaftigheid, onvervalste suspense-verhalen, onwaarschijnlijke avonturen, virtuoze toverballen en meesterstunts, zonder dit vooruitzicht zouden golfveldslagen geen ridders, geen regenten, geen strijders, geen echte presidenten opleveren. Het is door de heraldieke combinatie van de ontbering, de strijd en de ontlading dat krijgers groots en onvergetelijk worden, dat ze geschiedenis schrijven. Het zijn de honderdmaal herhaalde en honderdmaal overdreven, in wijn en bulderlach, in bier en fabulatie gedrenkte heroïsche verhalen die de eeuwigheid zullen overleven. Daarom lijdt het geen twijfel dat De Wijnvelders, met hun president boven op het schild gehesen, tot de dappersten der Galliërs behoren.
(mvc)
bewerken.
